Rebecca van Nie startte na haar studie Planologie in een traineeship bij gemeente Nieuwkoop. De mogelijkheid om te blijven, werd voor haar werkelijkheid en inmiddels werkt Rebecca er twee jaar. “Werken bij een gemeente stond niet direct op mijn wensenlijstje. Terugkijkend op de stappen die ik heb gezet ben ik heel tevreden. Iets met politiek zat er blijkbaar toch wel in voor me. Mijn opa was ooit wethouder en vanuit mijn studiekeuze is werken als Beleidsmedewerker Omgeving ook niet onlogisch. Het is dus mooi in elkaar gevallen en bovendien bij een heel leuke gemeente.”

Als Beleidsmedewerker Omgeving is Rebecca in een nieuw project doorgegroeid vanuit haar traineeship. Ze mag de nieuwe Omgevingswet die in 2021 in de uitvoer komt, mee helpen implementeren in de organisatie. Ook het maken van een omgevingsvisie via een uitgebreid participatietraject en het experimenteren met de opvolger van het bestemmingsplan, namelijk het omgevingsplan, is een uitdaging voor de komende periode. “Ik heb hier in die twee jaar al enorm veel geleerd en het leuke is dat in Nieuwkoop je alle ruimte krijgt om te groeien. Er wordt bijvoorbeeld in je geïnvesteerd met cursussen die je kan volgen. En binnen de relatief kleine gemeente heb je ook  grote  verantwoordelijkheid over je functiegebied. Je werkt hier niet met z’n tienen op eenzelfde functie, zoals bij grotere gemeenten het geval is. De andere kant van de medaille is dat je dan niet altijd kan sparren, maar over het algeheel word je er groot van” lacht Rebecca.

In haar functie heeft Rebecca overleg met alle lagen van de organisatie. Van klankbordgroepen met de gemeenteraad, tot afdeling communicatie, directie- en bestuursleden. “Dat maakt de functie vooral zo leuk; dat het voor iedereen een nieuwe wet is die nog in de vingers gekregen moet worden. Daarnaast vind ik de combi van lezen, overleggen, schrijven en presenteren erg leuk.“ Rebecca heeft kort gezegd geen spijt van haar sollicitatie en ontmoet graag nieuwe collega’s die ook hun binding met Nieuwkoop uitstralen op de werkvloer.

Inge Koehorst startte in januari als trainee bij de Omgevingsdienst. Ze werkt mee aan een project van RRE, waarin zeven gemeentes tegoedbonnen aan haar inwoners uitdelen om kleine energiebesparende maatregelen mee te doen. ‘Tijdens mijn allereerste gesprek met mijn projectmanager, Bart, vertelde ik over mijn master toegepaste cognitieve psychologie. Daarbij houd je je veel bezig met gebruikersonderzoeken. Bart zei toen meteen: ik heb waarschijnlijk hulp nodig bij de evaluatie, lijkt dat je wat?’ vertelt ze. ‘Dat leek me heel interessant, dus dat wilde ik graag doen. Het is een groot project, want er zijn zeven gemeentes bij betrokken. We vragen alle inwoners die meededen om hun mening: wat kan in het vervolg beter? Ik heb ook een korte enquête naar de andere trainees gestuurd, met de vraag hoe zij het vonden om aan dit project te werken. Ik vind het heel goed dat er zoveel aandacht voor de verbeterpunten is. Daarnaast vind ik het heel tof en leerzaam om de verantwoordelijkheid over zo’n grote opdracht te krijgen.’

Leuke mensen
Vanwege de coronamaatregelen werkt Inge vanuit huis. Ook inwerken ging volledig digitaal. ‘Dat was natuurlijk best gek. In het begin vond ik het ook wel lastig, want ik merkte dat ik me toch wel bezwaard voelde vragen te stellen. Die drempel is, vooral in het begin, online toch hoger. Maar inmiddels is dat anders. Ik werk samen met een leuke groep mensen, dat is heel prettig. We plannen ook regelmatig een moment op Teams om gewoon even bij te kletsen.’

 

Louis Oude Elferink is een groenkenner. En ondernemend, want als handelaar in bomen en struiken deed hij eerder goede zaken. Maar toen de zaken wat minder gingen en de vakkennis nog steeds op en top was, koos hij bewust voor een mooie baan bij de Gemeente De Ronde Venen. Dit vertelt Louis er over…

Binnen de afdeling Integraal Beheer Openbare Ruimte zorg ik voor de schoonheid van de gemeente. Ja, want als het groen niet goed wordt bijgehouden, dan wordt het een zooitje. Door mijn werk aan het groen, krijgt ongewenst onkruid geen kans, blijven mooie bomen langer bestaan en kunnen de burgers meer genieten. Hoewel, je kan het nooit iedereen naar de zin maken als je een boom moet kappen of struiken moet inkorten. Daarom blijf ik altijd in contact met inwoners. Daar investeer ik tijd in. Maar doe het uiteindelijk zoals ik vind dat het goed is. Ik ga natuurlijk niet een beetje zitten prutsen, haha, nee, ik doe m’n werk goed of ik doe het niet. Maar houd wel rekening met emoties van inwoners. Uiteraard!

“Dat ik jongeren het vak mag leren. En dat ik door mijn vakkennis zorgdraag voor een langer bestaan van sommige prachtige oude bomen. Dat maakt dat ik trots kan vertellen over mijn werk. Ik hou ervan en zou nooit meer anders willen!”

Neem zo’n vijver langs de Hoofdweg in Mijdrecht, daar staan rozen, vogels komen er graag, bijen, vlinders… het is er prachtig. Zodra daar de aandacht voor die schoonheid verdwijnt, dan verdwijnt als vanzelf ook die schoonheid. Dan groeit alles dicht, het trekt verkeerde dieren aan, het overzicht gaat weg, zodat het wandelen daar geen lolletje meer is… nee, die achteruitgang gaat sneller dan je denkt. Daar moet je een goed beleid op loslaten en het constant uitvoeren.

Werk om trots op te zijn

Dat maakt dat mijn werk er écht toe doet voor de burgers. De wereld wordt gewoon een stukkie mooier. Dat maakt me trots. Maar ook dat ik mijn visie op het groenbeleid mag uitdragen. Dat ik jongeren het vak mag leren. En dat ik door mijn vakkennis zorgdraag voor een langer bestaan van sommige prachtige oude bomen. Dat maakt dat ik trots kan vertellen over mijn werk. Ik hou ervan en zou nooit meer anders willen!

Weet je wat mijn werk verder zo mooi maakt… dat zijn de vier seizoenen waarin ik buiten mag werken. De natuur ontwikkelt zich continu. En in ieder seizoen moet je er anders mee omgaan. En kun je steeds weer opnieuw genieten van de natuur. Neem die sneeuwklokjes, die vind ik prachtig. Zelfs in een gebied waar weinig burgers komen, zorg ik ervoor dat er bij het knotten van de wilgen, geen takken op die prachtige witte bloemetjes vallen. Dat vind ik zonde. Die bloemkleuren langs de kant van de weg, man, dat maakt de omgeving zo mooi. En in de seizoenen dat die bloemen niet groeien, dan zijn het de dieren waar ik rekening mee houd. Of het nou broedende eenden zijn of de eitjes van libellen, ik zorg ervoor dat het goed gaat. Nou ja, niet altijd moet ik eerlijk zeggen. Er zijn momenten dat ik op m’n vingers wordt getikt door oplettende biologen of bewoners. Dan blijkt achteraf dat ik soms zaken beter anders had kunnen doen. Daar leer ik van. Dan doe ik het de volgende keer anders.

“Er zijn momenten dat ik op m’n vingers wordt getikt door oplettende biologen of bewoners. Dan blijkt achteraf dat ik soms zaken beter anders had kunnen doen. Daar leer ik van.”

Een baan met vrijheid waar je wel mee om moet kunnen gaan

Naast die ruige natuur langs de Derde Zijweg bijvoorbeeld, kun je me ook vinden op de rotonde bij het bedrijventerrein. Ook die moet er strak bij staan. Als ik daar niet op tijd schoffel, krijg je onherstelbare schade waar niemand op zit te wachten. Dat houd ik bij. En pak ik ook beet als ik vind dat het moet. Dat is de vrijheid die ik krijg. Nou ja, misschien neem ik ‘m wel. Kijk, als ik niet op tijd schoffel daar, dan ben ik te laat en heeft het onkruid zaadjes gekregen die zich kunnen verspreiden. Ik zorg ervoor dat ik dat voor ben. Daarom zie ik zo’n rotonde ook een beetje als mijn rotonde. Ik ben verantwoordelijk! Ik regel het! Dat hoeft niemand mij te vertellen.

Alles kan, als de basis maar staat

Ik wil zaken mooi houden zoals ze zijn. Goed onderhoud dus. Maar als het even kan of ik zie iets dat me niet aan staat, dan zal ik het niet nalaten het gewoon mooier te maken. Uiteraard in overleg met leidinggevenden, maar ik maak het graag mooier dan het nu is als dat zo uitkomt. Hoewel… let op, ik doe dat dan wel alleen als de basis verder goed is. Ik ga niet ergens anders zaken verbeteren, als het elders nog niet eens op orde is. Nee, echt hoor, de basis moet echt goed zijn. Daar hebben de burgers uiteindelijk het meeste plezier van.

“Maar als het even kan of ik zie iets dat me niet aan staat, dan zal ik het niet nalaten het gewoon mooier te maken.”

Datzelfde geldt voor de veiligheid in het verkeer… dat moet gewoon goed geregeld zijn. Geen overhangende takken die door auto’s of vrachtverkeer van de bomen gereden kunnen worden. Of hoog gras dat het overzicht op de weg belemmert. Dat zal ik altijd eerst aanpakken, voordat ik nieuwe initiatieven onderneem.

Betrokkenheid

Plezier in m’n werk, dat heb ik. Dat hoor je wel aan mijn verhaal. Dat komt natuurlijk omdat ik een vakidioot ben. Ik weet gewoon veel van groen en ik houd er van. Maar ook die vrijheid die ik krijg om zaken te regelen zoals ik dat goed vind, dat maakt dat ik van m’n werk houd en verwacht dat ik hier nog jaren werk.

Dat komt trouwens niet alleen door de liefde voor m’n vak. Ook omdat de gemeente echt goed voor mij is, maakt dat ik echt niet zomaar zal overstappen naar een andere werkgever. Dat is me al meerdere malen aangeboden door diverse groenbedrijven. Maar nee, dat doe ik niet. Toen ik het thuis erg moeilijk had, stond mijn werkgever er voor me. Dat zal ik niet vergeten. De gemeente zet zich in voor mij. Dan zet ik me in voor de gemeente. Echt, hier werken doe ik met enorm veel plezier en met veel waardering voor mijn werkgever.

Advies van een ouwe rot in ’t vak!

Als je van groen houdt, van vrijheid houdt en daar goed mee om kan gaan, word dan mijn collega! Want dan kan ik je garanderen dat je hier gelukkig wordt en burgers gelukkig maakt met een mooie, veilige en gezonde openbare ruimte.